Temat reformy szkolnictwa od pewnego czasu wraca coraz częściej do publicznej dyskusji. Prasa, radio, telewizja – wszędzie słychać głosy na temat zmian w oświacie. Prowadzone są debaty, podczas których przytaczane są nietuzinkowe argumenty za i przeciw reformie. Jedni ją popierają, inni krytykują. Wszystko zależy od tego, kto się wypowiada i z jakiej perspektywy patrzy na proponowane zmiany. W całym tym politycznym i belferskim zamieszaniu, w sporze o gimnazja i przekształcanie szkół, zapomniano chyba o najważniejszym. O uczniu, którego należy wyposażyć w taki zasób umiejętności, aby po ukończeniu szkoły mógł podjąć pracę i nie zasilał kolejnych szeregów bezrobotnych.
Obecny system szkolnictwa jest mało skuteczny. Zmniejszenie prestiżu i znaczenia szkół zawodowych na rzecz szkolnictwa ogólnokształcącego w ostatnim dwudziestoleciu oraz niedostosowanie oferty kształcenia do potrzeb rynku pracy doprowadziły do tego, że co roku wypuszczane są kolejne rzesze absolwentów nie znajdujących zatrudnienia. Problem bezrobocia nie wynika jednak z braku miejsc pracy, a z tego że pracodawcy nie znajdują kandydatów, których kwalifikacje odpowiadały by ich wymaganiom. Proponowane zmiany mają temu zapobiec. Reorganizacja struktury szkolnictwa zawodowego, która zakłada powołanie szkoły branżowej pierwszego i drugiego stopnia, założenia dualnego systemu kształcenia, wprowadzenie nowej podstawy programowej i wreszcie zmodyfikowanie klasyfikacji zawodów ma wzmocnić kształcenie zawodowe. Wciąż pozostaje jednak pytanie: jak władze samorządowe odpowiedzialne za prowadzenie szkoły i sami dyrektorzy poradzą sobie z przeobrażeniem i unowocześnieniem tego szkolnictwa? Kształcenie zawodowe jest przecież wciąż najdroższym kształceniem, zwłaszcza w dobie tak gwałtownego postępu technicznego. Przystosowanie bazy technodydaktycznej szkół do realnych warunków rynku pracy to nie lada wyzwanie. Proces modernizacji w tym zakresie jest czasochłonny i bardzo kosztowny.
Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom w Jaworznie od kilku lat systematycznie prowadzone są działania mające na celu wzmocnienie kształcenia zawodowego oraz podniesienie jakości edukacji w tym obszarze. Centralizacja szkół doprowadziła do utworzenia na terenie Jaworzna czterech dobrze prosperujących szkół ponadgimnazjalnych, które kształcą młodzież na poziomie szkoły zawodowej i technikum. Jedną z nich jest Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego, które skupiając w swojej strukturze kilka techników i szkół zawodowych stało się potentatem w zakresie kształcenia przyszłych górników, logistyków, mechatroników, elektryków, grafików i informatyków. Skoordynowano działania z zakresu doradztwa zawodowego poprzez dobrowolne zrzeszenie wielu aktywnych szkół i instytucji w Jaworznickim Forum Doradztwa Zawodowego.
W celu zapewnienia odpowiednich warunków i wyposażenia do nauki zawodu we wrześniu 2010 roku powołano Centrum Kształcenia Praktycznego. Dziś placówka ta kształci praktycznie około 300 uczniów w pięciu branżach: budowlanej, mechanicznej, elektrycznej, samochodowej i fryzjerskiej. Rozbudowa placówki przewidziana na lata 2017-18 oraz modernizacja i doposażenie już istniejących pracowni pozwoli skutecznie kształcić młodzież zgodnie z najwyższymi standardami i wymaganiami rynku pracy. Uczniowie jaworznickich szkół zawodowych i technicznych uzyskają możliwość rozszerzenia swych kompetencji oraz zdobycia całkowicie nowych umiejętności. Przekłada się to bezpośrednio na zwiększenie możliwości podjęcia pracy, nie tylko w przedsiębiorstwach partnerskich współpracujących z CKP, ale także w wielu innych.
Reasumując: zapowiadana w czerwcu 2016 roku reforma kształcenia zawodowego stanowi duże wyzwanie dla organów prowadzących i dyrektorów szkół. Zmiany są jednak konieczne i nieuniknione, jeżeli chcemy młode pokolenie wyposażyć w zasób kompetencji zawodowych i społecznych, które umożliwią absolwentom szkół znalezienie pracy. Zmiany są niezbędne, jeżeli chcemy w przyszłości być państwem wysoko rozwiniętym gospodarczo.
Małgorzata Richter
Najnowsze komentarze